Cell 211 วันวิกฤติ ห้องขังนรก (2009)

เรื่องย่อ: (Celda 211) ใครชอบหนังคุกๆ จากฝรั่งเศสอย่าง A Prophet (2009) คงได้มีเฮ เพราะหนังคุกๆ จากสเปนเรื่องนี้ ก็มาในสไตล์ จริงจัง ขึงขัง เช่นเดียวกัน แถมนอกจากหนังจะทำเงินอย่างงดงามแล้วยังสามารถกวาดรางวัล Goya Awards (รางวัลออสก้าร์ของสเปน) ครั้งล่าสุดในสาขาสำคัญๆ ไปครองได้ตั้ง 8 รางวัล(จากที่เข้าชิงทั้งหมด 16 รางวัล) ข้ามหน้าข้ามตาหนังฟอร์มยักษ์ตัวเต็งหามอย่าง Agora ไปหน้าตาเฉยเลย แบบนี้แสดงว่าไม่ธรรมดาซะแล้วสิเนี่ย หนังเสนอเรื่องราววุ่นๆ ในเรือนจำแห่งหนึ่ง เมื่อ Juan Oliver (Alberto Ammann) ผู้คุมมือใหม่ถอดด้ามได้เข้าไปดูงานก่อนเริ่มปฏิบัติหน้าที่จริงหนึ่งวัน แล้วงานก็เข้า เมื่อ Malamadre (Luis Tosar) นักโทษขาใหญ่ประจำคุก พาเหล่านักโทษก่อจราจลยึดเรือนจำขึ้นพอดี หนุ่ม Juan เราก็ดันหนีออกมาไม่ทันซะด้วย ถ้าขืนพวกนักโทษจับได้ล่ะซวยเป็นแน่ เลยต้องจับพลัดจับผลูใช้ไหวพริบเคลมว่าตนเองเป็นนักโทษใหม่ซะเลย แล้วเขาก็ต้องพยายามชิงไหวชิงพริบและทำทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอดออกมาจากเรือนจำแห่งนี้ให้ได้ เพื่อจะได้ออกไปพบหน้าเมียรักที่กำลังท้องแก่ของเขาอีกครั้งเอย แค่เริ่มต้นมาก็มีฉากชวนเสียวซะแล้ว ซึ่งก็สามารถจับความสนใจของคนดูได้โดยทันที และก็ตรึงคนดูได้ตลอดทั้งเรื่องซะด้วย ผกก.Daniel Monzó n เสนอภาพเรือนจำแบบที่ดูน่าเชื่อถือ บรรดานักโทษที่เหมือนกับคนทั่วๆ ไป ไม่ได้รอยสักเต็มตัวและหุ่นล่ำบึ้กแบบที่เรามักเห็นในหนังฮอลลีวู้ด หนังเดินเรื่องเร็ว มีลุ้นตลอด ถึงฉากใช้ความรุนแรงจะมีอยู่เยอะแต่ก็ไม่ได้เน้นขายแหว่ะ แต่เน้นเสนอการชิงไหวชิงพริบระหว่างพวกนักโทษกับคนของทางการ ที่ทำออกมาได้ดูสนุก นักแสดงก็เล่นกันได้ดี โดยเฉพาะพี่เหม่ง Tosar เราที่ช่างเป็นตัวละครที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นน่าจดจำเสียจริงๆ ดูหนังแล้วก็มานึกถึงเรื่องจริง ที่บางครั้งเรามักได้ข่าวว่า ที่เรือนจำโน้น เรือนจำนี้ หรือที่บ้านเมตตา มีการจราจล ประท้วงกันวุ่นวาย ซึ่งส่วนใหญ่ก็เกิดจากความไม่พอใจ ที่ถูกผู้คุม ผู้ดูแล ข่มเหง หรือถูกปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม จริงอยู่ที่นักโทษเหล่านั้นทำผิดกฏหมาย ทำเรื่องที่เลวร้าย แต่ก็อย่าลืมว่าพวกเขาก็เป็นคนเหมือนกัน มีชีวิต จิตใจ มีความคิด แม้จะถูกจำกัดเสรีภาพแต่อย่างน้อยพวกเขาก็ควรได้รับปฏิบัติอย่างที่คนพึงจะได้รับบ้าง ไม่ต้องอะไรมากเลย ในคุกพี่ไทยเรา ผู้ต้องขังยังต้องนั่งยองๆ ลงกับพื้น ยามคุยกับผู้คุม ห้ามยืนตีเสมอ แล้วก็ต้องเรียกพวกเขาว่า นาย ไม่ว่าเขาจะเป็นข้าราชการชั้นผู้น้อยแค่ไหนก็ตาม ฟังๆ แล้วนึกว่าเมืองไทยแดนม็อบเรายังไม่เลิกทาสซะอีกนะเนี่ย เหอๆ